در اخلاقي كه حلمي ان را زينت ندهد خيري نيست.

ان كه به مقدار كمي كه بدست اورده اكتفا نمي كند به قناعت اراسته نشده.

كسي كه از مردم (غافل)كناره گيري كند از شرشان سالم ماند.

ان كه دين ندارد مروت و انسانيت ندارد.

بدترين انسانها كسي است كه عذر را نپذيرد و از گناه در نگذرد.

عجب ذارم براي كسي كه هر روز از وجود و عمرش كاسته مي شود ولي خود را براي مرگ اماده نمي كند.

هر كه شر را ترك كرد درهاي خير به رويش باز مي گردد.

اگر ملهاي خود را در راه خدا بدهيد* خدا به راستي عوض دهنده ي شتاباني است.

نيكي را با بدي جواب دادن كفران است.

مداومت گناهان روزي را قطع مي كند.

نعمت به شكر پيوسته است و شكر به فزوني(نعمت)* و هر دو در يك شاخه همراه همند*پس فزوني نعمت از سوي خداوند سبحان بريده نگردد تا ان كه شكر از شكرگذار بريده گردد.